دوشنبه، اسفند ۱۷، ۱۳۸۸

احتمالا گم شده ام

اینجا خیلی شلوغ پلوغه . آدمها پشت هم می یان و میرن . بعضی ها خوش اخلاقند . بعضی ها بد اخلاق . بعضی ها شاکی اند از اینکه مطلب هاشون دیر شده و به این شماره نرسیده . بعضی ها با خیال راحت نشستن پای کامپیوتر و دارن تو فیس بوک می چرخن . این وسط اما تکلیف همه با خودشون رو شنه غیر از من . من الان درست سی و دو روزه که گم شدم .نمی دونم یه بچه ی مو مشکی سی و دو روزه ام که همه امید و آرزوم شیر خوردنه یا یه دختر بیست و شیش ساله که داره خودش رو میکشه وزنش رو برگردونه به اونی که قبلا بود یا یه زن جا افتاده که داره سعی میکنه احساساتش رو بین بچه اش و شوهرش قسمت کنه . تو میدونی من کیم؟ احتمالا گم شده ام !
پا نوشت: اینجا تحریریه همشهری مثبته

۳ نظر:

مریم(مامان پارمین) گفت...

سلام نیلوفرجونم ممنون که به وبلاگ من اومدی و به پارمینم لطف داشتی
خوشحال میشم با هم اشنا بشیم

اوینای خوشگل روهم ببوس البته نه از صورتش از دستاش
پارمین من 16 روز از اوینا بزرگتره

میتی مامان مهرناز گفت...

سلام نیلوفر جون تبریک واسه آوینای خوشگل ببوسش به وبلاگ من هم اگه دوست داشتی سر بزن عکسای مهرناز اونجاست اینم آدرسش
http://miti129.blogfa.com/

Soren گفت...

با درود
اتفاقاً من می دونم تو کی هستی . . .

تو یه انسان هستی که داره وجود خودش رو به نمایش می گذاره (در قالب عشق ورزیدن به یک کودک ، عشق ورزیدن به شوهر و نگاه داشتن خانواده با چنگ و دندون) و با این کار داره به سعادت خودش می رسه.

بهت حسودیم می شه که یه چنین فرصتی پیدا کردی.

و مراقب باش که چه کسی این فرصت رو بت داده و هوای اون فرشته کوچلو رو داشته باش، خیلی بیشتر از اینکه تصور می کنید باید هواشو داشته باشید.

کودک انسانی تو 14 ماه اول زندگی ، اسکریپت اصلی زندگیش رو تهیه می کنه، تو این 14 ماه تصمیم می گیره که این دنیا : " گلستانی است که بعضی گلها فقط چند تا خار دارند یا خارستانی است که بعضی خارها فقط چند تا گل دارند"

بعداً بیشتر صحبت می کنیم راجع به این مسائل،

خوشحال شدم وقتی این جمله رو ازت شنیدم : "احتمالا گم شده ام"
وقتی یکی این حرف رو می زنه یعنی اینکه "احتمالاً دارم خودم رو پیدا می کنم"، ما هممون خیلی وقته گم شدیم فقط خودمون نمی دونیم...

سپاس.